Als kind wilde ik al zuster worden. Nadat ik mijn gezin had ingelicht over de plannen, ben ik gaan informeren naar vacatures bij de Zorgboog. Met mijn ervaring als zelfstandig ondernemer wilde ik een functie hebben met eigen verantwoordelijkheid. Ik koos voor de verkorte opleiding van Verzorgende IG en na twee jaar had ik mijn diploma op zak. Inmiddels werk ik al 13.5 jaar met veel plezier in de zorg, waarvan de laatste zes jaar in de nacht zorg.

De overstap naar de nachtzorg heb ik gemaakt omdat ik slijtageklachten kreeg in mijn knie. 's Nachts is het over het algemeen rustiger werken dan overdag en dus minder belastend voor mijn knie. Inmiddels ben ik aardig gesetteld in het 'nachtleven'. Ik heb een ander bioritme dat de meeste mensen, maar het bevalt me wel en de diensten zijn zo geregeld dat je genoeg tijd hebt om te herstellen. Sinds kort draai ik de nachtdienst in de prachtige, nieuwe woonzorgboerderijen van de Zorgboog in de Zeilberg.

Mensen die mij kennen uit mijn horecatijd zeggen: 'Dat is toch helemaal iets naders wat je nu doet!?' Ik vind van niet. In beide beroepsgroepen heb je sociale contacten en zorg je voor mensen uit alle lagen van de bevolking. Arm, rijk, dik, dun: het maakt niet uit. Ik ben altijd geïnteresseerd in andere mensen en laat iedereen in hun waarde. De gesprekken die ik heb, zijn soms hartverwarmend. De ene keer rol je bij wijze van spreken over de vloer van het lachten met een cliënt en de andere keer ben je aan het waken over iemand die op sterven ligt. Alle facetten van het leven maak je mee in dit vak. Je moet je goed kunnen inleven in een ander. Voor de zorgvrager valt het soms niet mee om zich te moeten overgeven aan jouw zorg. En voor de familie is het belangrijk dat er goed voor hun dierbare wordt gezorgd!"